Μετά τις περιηγήσεις στην Σουηδία που πραγματοποίησαμε στο ταξίδι μας το 2010, ήρθε η ώρα για τις βόλτες στην γειτονική Νορβηγία. Μία από τις πιο ακριβές χώρες σε παγκόσμιο επίπεδο, μια χώρα γνωστή για το πετρέλαιο, τον σολομό και τον φυσικό της πλούτο. Εκείνο που δεν είναι γνωστό παρά μόνο σ’αυτούς που έχουν διαβάσει ιστορία των σκανδιναβικών χωρών είναι ότι για πάρα πολλά χρόνια η Νορβηγία βρισκόταν υπό την κατοχή της Σουηδίας. Οι επιρροές είναι έντονες στην γλώσσα και όχι μόνο. Ας γνωρίσουμε λοιπόν την όμορφη και μακρινή αυτή ευρωπαϊκή χώρα.

Σημείο έναρξης της εκδρομής ήταν η Ουψάλα. Η εκδρομή έγινε με αυτοκίνητο, ενώ το κόστος της ενοικίασης ήταν περίπου 300 ευρώ για μία βδομάδα. Η απόσταση μεταξύ των δύο πόλεων είναι γύρω στα 500 χιλιόμετρα. Με πρόχειρους ελληνικούς υπολογισμούς μιλάμε για 4μιση περίπου ώρες οδήγησης, σωστά; Τα πράγματα ήταν κάπως διαφορετικά στην πραγματικότητα.

Και αυτό γιατί οι δρόμοι στην Νορβηγία δεν έχουν καμία σχέση με τους ελληνικούς. Είναι μικροί, στην πλειοψηφία τους με μία λωρίδα κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση και χωρίς στηθαίο ενδιάμεσα, ενώ η ΛΕΑ είναι μερικά εκατοστά. Τα όρια ταχύτητας ποικίλουν από 30 έως και 80 χλμ/ώρα, ενώ οι δρόμοι εποπτεύονται από κάμερες της τροχαίας. Επίσης, στην Νορβηγία οι δρόμοι έχουν διόδια. Ο επισκέπτης οδηγός μπορεί να καταχωρήσει το αυτοκίνητό του μέχρι και 14 μέρες μετά το πρώτο πέρασμα και να χρεώνεται απευθείας μέσω πιστωτικής κάρτας. Περισσότερες πληροφορίες στην σχετική ιστοσελίδα.

Μετά από περίπου 7 ώρες οδήγηση, φτάσαμε βράδυ στο Όσλο. Η πρωωτεύουσα της Νορβηγίας είναι μια σχετικά μικρή πόλη με περίπου μισό εκατομμύριο κατοίκους. Κύρια οδός της πόλης είναι η Karl Johans Gate απ’όπου και κατευθυνθήκαμε για την νυχτερινή μας περιήγηση. Ούτως ή άλλως είχαμε στην διάθεσή λιγότερο από μία μέρα, γιατί τα χιλιόμετρα των επόμενων προορισμών ήταν πολλά.

Η Karl Johans Gate με τα όμορφα φωτισμένα κτήρια. Αρκετός κόσμος πηγαινοερχόταν στους δρόμους, κυρίως πίνοντας μπύρες. Εμείς αρκεστήκαμε σε ένα hot-dog που κόστιζε περίπου 5 ευρώ.

Την επόμενη μέρα η περιήγηση ξεκίνησε από το Munch-Museet. Είναι μουσείο τέχνης αφιερωμένο στην ζωή και το έργο του Edvard Munch. Διασημότερα έργα του η Κραυγή (που έχει κλαπεί κατά το παρελθόν) και η Μαντόνα.

Έξω από το μουσείο και κατηφορίζοντας προς το κέντρο της πόλης βρίσκονται μερικά ωραία πάρκα και ο βοτανικός κήπος. Παρά το προχωρημένο του καλοκαιριού, οι κήποι εξακολουθούσαν να ήταν πράσινοι.

Αρκετά αγάλματα ομορφαίνουν το κέντρο της πόλης. Είτε σε δρόμους…

…είτε να αιωρούνται πάνω από λιμνούλες.

Επόμενη στάση το κάστρο του Όσλο, το Akershus Slott με ωραία θέα προς όλες τις μεριές της πόλης και φυσικά προς την θάλασσα. Είσοδος ελεύθερη.

Επειδή η μέρα ήταν πολύ καλή, κόσμος είχε ανέβει στο κάστρο μόνο και μόνο για να λιαστεί ξαπλώνοντας στα γρασίδια γύρω από την λιμνούλα.

Στον δρόμο για το κέντρο και πάλι, περάσαμε από την όπερα αλλά λόγω ήλιου οι φωτογραφίες δεν ήταν πολύ καλές. Και εκεί υπήρχε αρκετός κόσμος που είχε βγει για καφέ. Όπως μας είπε ντόπιος, η συνήθεια αυτή έχει αντιγραφεί από τις νότιες χώρες (ανάμεσά τους και Ελλάδα φυσικά) τα τελευταία 15 χρόνια. Πριν από αυτά ο κόσμος απλώς δεν καθόταν έξω!
Στο κέντρο και πάλι δίπλα στον καθεδρικό ναό του Όσλο.

Για να πάρουμε δυνάμεις για τα χιλιόμετρα που μας περιμένανε, καθήσαμε να φάμε το κατιτίς μας. Έκπληξη μας περίμενε όταν στο μενού ενός τουριστικού κεντρικού μαγαζιού σερβίρανε δύο κλασικές ελληνικές συνταγές: την χωριάτικη σαλάτα και…

Βρε λες τελικά η μεσογειακή διατροφή να είναι όντως είδος προς εξαγωγή; Εμείς πάντως επιμείναμε περισσότερο νορβηγικά και γι αυτό παραγγείλαμε σολομό με μια ιδιαίτερη τοπική σάλτσα και πίτσα με γαρίδες και θαλασσινά. Γι αυτά τα δύο πιάτα, βέβαια, πληρώσαμε κάτι παραπάνω από 40 ευρώ. Απέναντι ακριβώς βρίσκονται ταχυφαγεία γνωστών παγκόσμιων αλυσίδων που ήταν γεμάτα.

Κάποια κτήρια που φαινόντουσαν όμορφα την νύχτα ήταν εξίσου όμορφα και την ημέρα.

Στο βάθος του δρόμου φαίνεται το παλάτι της πόλης. Η ζέστη φαίνεται επίσης και από το γεγονός ότι όλοι κυκλοφορούν με σορτσάκια και κοντομάνικα!

Επειδή όμως έπρεπε να φύγουμε, δεν είχαμε χρόνο να επισκεφτούμε το περίφημο πάρκο με τα αγάλματα του Gustav Vigeland. Αίσθησή μου πάντως ότι στο Όσλο δεν αξίζει κανείς να μείνει πάνω από 1-2 μέρες, κυρίως γιατί η νορβηγική φύση είναι πάρα πολύ ωραία και αξίζει! Όλα αυτά σε επόμενες αναρτήσεις από την νορβηγική εξοχή, το Bergen και μικρότερες πόλεις και χωριά.

ΥΓ Η Νορβηγία δεν είναι μέλος της ΕΕ, αλλά οι μετακινήσεις από και προς είναι ελεύθερες λόγω Σένγκεν. Τα σύνορα με την Σουηδία σχεδόν δεν υπάρχουν. Το νόμισμά τους είναι η νορβηγική κορώνα που είναι 1,2 φορές περίπου ακριβότερη από την σουηδική κορώνα που είναι αντίστοιχα ακριβή σε σχέση με το ευρώ. Οπότε καταλαβαίνει κανείς το μέγεθος των τιμών (2010).