Παραφράζοντας τη γνωστή ρήση του Ελύτη που λέει ότι “Αν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μία ελιά, ένα αμπέλι και ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.” η Μάνη αντίστοιχα μπορεί κανείς να αποτελείται από θάλασσα, πέτρα και ήλιο. Το τοπίο είναι αρκετά διαφορετικό απ’ ό,τι έχει συνηθίσει κανείς. Ξεροί και απότομοι λόφοι που φτάνουν μέχρι μικρούς ή μεγαλύτερους όρμους, συνήθως αφιλόξενους για τα καράβια, κάπως πιο ήρεμους κόλπους που αποτελούσαν ναυτική βάση για τους ντόπιους. Ενδιάμεσα, διάσπαρτα δέντρα ελιάς με τον πολύτιμο καρπό. Και ένας ήλιος εκτυφλωτικός και συνάμα ζωογόνος ανάμεσα στο ιδιαίτερο τοπίο.
Όλα αυτά βρέχονται από τη θάλασσα που με τη σειρά της δίνει ζωή και διέξοδο στους ντόπιους. Δεν είναι τυχαίο ότι για πολλά χρόνια οι Μανιάτες ζούσαν από τη θάλασσα, καθώς η άγονη και δύσκολη γη τους έστρεφε προς τα εκεί. Είτε ως ναυτικοί, ως έμποροι είτε άλλοτε και ως πειρατές, η διέξοδος ήταν προς το υγρό στοιχείο. Ακόμη και τώρα που οι δρόμοι είναι αισθητά καλύτεροι και η πρόσβαση πιο εύκολη μπορεί κανείς να αισθανθεί και να κατανοήσει τους λόγους αυτούς που πηγάζουν από το ίδιο το μέρος.
Καλύπτει τη χερσόνησο του Ταϋγέτου και καταλήγει στο ακρωτήριο Ταίναρο, το νοτιότερο άκρο της ηπειρωτικής Ελλάδας. Στην ουσία πρόκειται για το μεσαίο πόδι της Πελοποννήσου. Αν και σύμφωνα με αρκετούς κατοίκους της Λακωνίας η Μάνη είναι μία, η λακωνική, η σωστή γεωγραφικά κατανομή είναι ανάμεσα στη Λακωνική ή Ανατολική ή Μέσα Μάνη και στην Δυτική ή Έξω Μάνη που ανήκει στον νομό Μεσσηνίας. Προορισμός μας σε αυτό το ταξίδι με το #kitsopaido ήταν η Ανατολική Μάνη και ο κόλπος του Οίτυλου, που απέχει περίπου 3 ώρες και 30 λεπτά από την Αθήνα. Έδρα μας το φιλόξενο Petra & Fos boutique hotel το οποίο μας προσέφερε την διαμονή και όχι μόνο, καθώς η φιλοξενία περιλάμβανε πρόσβαση τόσο στην κουζίνα, όσο και στο μπαρ, την πισίνα αλλά και τις λοιπές παροχές αυτού του όμορφου ξενοδοχείου.
Βραδινή θέα από το ξενοδοχείο
Φτάσαμε στο ξενοδοχείο βράδυ Παρασκευής. Η αλήθεια είναι ότι ο δρόμος σε προϊδεάζει, ειδικά το τελευταίο κομμάτι με το ύψος του Γύθειου. Στενός και απότομος, όπως είναι και η τοπογραφία της Μάνης, με βαθιές χαράδρες. Ο κόλπος του Οίτυλου φαινόταν από μακριά κυρίως από τα φώτα στο Καραβοστάσι, στο Νέο Οίτυλο και στο Λιμένι. Το ξενοδοχείο βρίσκεται μετά τον οικισμό Καραβοστάσι πηγαίνοντας προς το Οίτυλο. Η πρώτη επαφή με τη θέα μοναδική. Η πισίνα υπερχείλισης (infinity pool) ξεχωρίζει μέρα και νύχτα, δημιουργώντας ξεχωριστή ατμόσφαιρα. Ακόμη και εάν δε μένει εκεί κανείς, αξίζει να επισκεφτεί το ξενοδοχείο για ένα ποτό. Το απόκοσμο σκοτάδι που διακόπτεται από τα σποραδικά φώτα ενισχύουν την αίσθηση του τοπίου.
Οίτυλο, πλατεία
Ο κυριότερος οικισμός της περιοχής είναι το Οίτυλο. Η περιοχή κατοικείται από τα αρχαία χρόνια μιας και υπάρχει σχετική αναφορά στον Όμηρο, ενώ υπάρχουν αρκετά κτήρια διατηρητέα από την εποχή της τουρκοκρατίας – αν και ο θρύλος λέει ότι σε εκείνα τα μέρη δεν πάτησαν οι Τούρκοι κατακτητές. Τα πετρόκτιστα σπίτια, τα καλντερίμια με την πέτρα, όμορφες εκκλησίες και φιλόξενες πλατείες περιμένουν τον επισκέπτη. Το καλοκαίρι πάντως αποφύγετε την επίσκεψη κατά την διάρκεια του μεσημεριού, καθώς ο ήλιος καίει αρκετά. Προτιμήστε το απόγευμα, όταν θα δύει σιγά-σιγά. Είναι η ώρα που τα καφενεία βγάζουν και τις καρέκλες στις πλατείες και οι παρέες αρχίζουν να ξεμυτούν.
Νέο Οίτυλο
Κάτω από το Οίτυλο βρίσκεται ο παραθαλάσσιος οικισμός Καραβοστάσι. Η παραλία είναι με πέτρα, ενώ υπάρχουν καταλύματα για τους παραθεριστές. Λίγο πιο δίπλα βρίσκεται ο επίσης παραθαλάσσιος οικισμός Νέο Οίτυλο. Η θάλασσα στο ενδιάμεσο είναι αμμουδερή και ενδείκνυται για μικρά παιδιά – ίσως το μόνο κομμάτι, καθώς στην ευρύτερη περιοχή ενώ τα νερά είναι καταπληκτικά, συνήθως οι παραλίες είναι βραχώδεις και προσφέρονται για βουτιές. Στο κομμάτι αυτό βρίσκονται και 2 beach bars που κρατάνε έως αργά. Στον μικρό οικισμό του Νέου Οίτυλου μπορεί κανείς να βρει ψαροταβέρνες να καθίσει και να παραγγείλει φρέσκα ψάρια. Ο οικισμός είναι αρκετά μικρός, αξίζει όμως να περπατήσει κανείς και να αισθανθεί την παλιά αίγλη που είχε το μέρος όταν ήταν κέντρο της εμπορικής δραστηριότητας των Μανιατών. Κομμάτι του Νέου Οίτυλου όπως επίσης και κτίσματα στο Λιμένι αποτελούσαν περιουσία της γνωστής οικογένειας των Μαυρομιχαλέων.
Άποψη από το γραφικό Λιμένι
Δύο χιλιόμετρα μετά το Νέο Οίτυλο βρίσκεται το γραφικό Λιμένι. Ίσως ο πιο τουριστικά ανεπτυγμένος προορισμός της περιοχής, το Λιμένι φημίζεται για τα όμορφα χρώματα στα νερά του. Τα σπίτια, στα οποία κυριαρχεί η πέτρα φυσικά, είναι όμορφα. Αξίζει να περιπλανηθεί κανείς μέρα και νύχτα για το τοπίο. Εδώ βρίσκονται και ορισμένες από τις πιο γνωστές ταβέρνες και στέκια της ευρύτερης περιοχής. Η επίσκεψή μας συνέπεσε με έναν αγώνα κολύμβησης σε ανοιχτή θάλασσα που είχε το ενδιαφέρον του. Παρόμοιες προσπάθειες αξίζουν, γιατί ενισχύουν κάθε τουριστικό προορισμό με εναλλακτικούς επισκέπτες. Δεν καθίσαμε να φάμε κάπου στο Λιμένι, είναι εύκολο όμως να βρει κανείς πού να καθίσει, είτε για καφέ είτε για φαγητό.
Βραδινό ποτό στα στενά της Αρεόπολης
Εφτά χιλιόμετρα προ μακριά, χωρίς να έχει άμεση πρόσβαση στη θάλασσα βρίσκεται η πρωτεύουσα της Ανατολικής Μάνης, η Αρεόπολη. Ο μεγαλύτερος οικισμός της περιοχής έχει διατηρήσει το γραφικό του χαρακτήρα με όμορφα στενά, πλατεία, σοκάκια και έναν αέρα αρχοντιάς. Κατά το καλοκαίρι και εδώ είναι καλύτερα κανείς να αποφεύγει να επισκεφτεί την Αρεόπολη την ημέρα, ενώ ακόμη και τις μέρες του καύσωνα τα βράδια μπορεί να είναι ζεστά. Η διαφορά θερμοκρασίας με τους παραθαλάσσιους οικισμούς μπορεί να φτάσει και τους 7 βαθμούς όταν η ζέστη είναι σε υψηλά επίπεδα – όπως το Σαββατοκύριακο του μεγάλου καύσωνα που πήγαμε εμείς.
Πρωινό στο ξενοδοχείο
Άλλα κοντινά μέρη για επίσκεψη είναι τα σπήλαια Διρού, το ακρωτήρι Ταίναρο που είναι το νοτιότερο άκρο της ηπειρωτικής Ελλάδας και των Βαλκανίων, το Μαρμάρι, η Βάθεια, ο Γερολιμένας και ο Κότρωνας. Σε αυτή την επίσκεψη στην περιοχή δεν πήγαμε σε κάποιο από αυτά τα μέρη, καθώς σκοπός ήταν εν μέρει και να ξεκουραστούμε. Η επιλογή του ξενοδοχείου που μας φιλοξένησε βοήθησε σε αυτό, καθώς έχει και πλήρεις υπηρεσίες σπα και αναζωογόνησης. Τέλος, αξίζει να αναφερθεί στα ξεχωριστά του σαββατοκύριακου η κουζίνα του που έχει επιμεληθεί ο διακεκριμένος σεφ Χριστόφορος Πέσκιας. Ανάμεσα στα πιάτα που ξεχωρίσαμε ήταν μία εναλλακτική χωριάτικη σαλάτα με καρπούζι, αβοκάντο, κρεμμύδι, φέτα, πιπεριά, λάδι και ρίγανη! Το ξενοδοχείο γενικότερα ενδείκνυται είτε για ζευγάρια που θέλουν να χαλαρώσουν είτε για οικογένειες με σχετικά μικρά παιδιά. Τα μεγαλύτερα παιδιά, πλην φυσικά της πισίνας, ίσως δεν βρουν ενδιαφέρουσες δραστηριότητες, ενώ το μέρος είναι αρκετά ήσυχο και γαλήνιο.
Η χωριάτικη σαλάτα αλλιώς!
Η πισίνα που ξεχωρίζει