Ως χώρα κοντά στους τροπικούς, η Σρι Λάνκα χαρακτηρίζεται από την πλούσια βλάστηση και τα εξωτικά ζώα. Ειδικά στις κεντρικές περιοχές του νησιού η χλωρίδα και η πανίδα ξεχωρίζουν στην σχεδόν άγρια μορφή τους. Πέρα από τα εξωτικά πουλιά, τις μαϊμούδες και τους πιθήκους, το ζώο που ξεχωρίζει είναι ο ελέφαντας. Σε μεγάλο μέρος του νησιού ζουν ελέφαντες, πολλοί από αυτούς ελεύθεροι στη φύση. Αν και γενικά δεν είναι πολύ επιθετικά ζώα – εκτός όταν βρίσκονται σε οίστρο, λόγω του όγκου τους μπορεί να προκαλέσουν ζημιά σε κάποιον απρόσεκτο που θα τα πλησιάσει. Καλύτερα να το αποφύγετε, ειδικά όταν το ζώο βρίσκεται στη φύση.

Μία, λοιπόν, από τις δραστηριότητες στο νησί είναι το σαφάρι ελεφάντων. Λέγοντας σαφάρι δεν εννοούμε φυσικά κυνήγι και λοιπές αιμοβόρες δραστηριότητες, αλλά παρατήρηση των ζώων στο φυσικό τους περιβάλλον με ασφαλή τρόπο. Πολλές εταιρίες προσφέρουν εκδρομή στην ζούγκλα με τζιπ και ντόπιους οδηγούς, ώστε να μπορούν οι επισκέπτες να παρατηρήσουν από κοντά τα μεγάλα θηλαστικά. Η δική μας εκδρομή έγινε σε πάρκο πλησιόν της Πολοναρούβα (Polonnaruwa) μία μέρα αρκετά βροχερή – είχε και αυτό την εμπειρία του. Τα τζιπ χωράνε 4-8 άτομα παρέα. Απαραίτητα αξεσουάρ είναι φωτογραφική μηχανή με καλό οπτικό ζουμ ή τηλεφακό και όρεξη για περιπέτεια!

Οι δρόμοι από τους οποίους περνάνε τα τζιπ είναι χωμάτινα μονοπάτια που έχουν διαμορφωθεί από το πέρασμα των συγκεκριμένων τζιπ. Η φύση οργιάζει, με δέντρα αλλά και χαμηλότερη βλάστηση παντού. Οι ντόπιοι οδηγοί, ειδικά οι παλιότεροι, οδηγούν τα τζιπ χωρίς παπούτσια, καθώς μάλλον τους βολεύει καλύτερα. Οι οδηγοί, εκτός από τα μάτια στο τιμόνι, εκτελούν και το ρόλο του ανιχνευτή – ξεναγού, καθώς αναζητούν τους ελέφαντες μέσα στην πυκνή βλάστηση. Το μη εξοικειωμένο μάτι δεν τους βλέπει με τη μία, χρειάζεται λίγη προσπάθεια.

Φυσικά, ο οδηγός που θα βρει περισσότερους ελέφαντες και θα τους πλησιάσει όσο πιο κοντά το επιτρέπουν οι συνθήκες, κερδίζει και το μεγαλύτερο φιλοδώρημα. Από τα διάφορα ευτράπελα που μπορεί να συμβούν κατά το σαφάρι είναι να κολλήσει το αυτοκίνητο στις λάσπες, ενώ αν βρέχει όπως στην περίπτωσή μας, το εσωτερικό του τζιπ δεν είναι ακριβώς αδιαπέραστο από το νερό. Επειδή όμως οι θερμοκρασίες στο νησί είναι καλές, τα βρεγμένα ρούχα δεν πειράζουν.

Η εμπειρία σίγουρα αξίζει, καθώς το να δει κανείς έστω και από μακριά τα μεγαλόσωμα αυτά ζώα είναι σίγουρα κάτι το μοναδικό. Ελέφαντες στο νησί μπορεί κανείς να δει και στο ορφανοτροφείο ελεφάντων στην Πιναβάλα (Pinnawala). Κατά την διάρκεια του ταξιδιού μας ζήσαμε και κάτι άλλο που μας έμεινε εντυπωμένο στη μνήμη. Ένα βράδυ που ταξιδεύαμε με το λεωφορείο, κάπου στην ευρύτερη περιοχή της Ντάμπουλα, ξεπρόβαλλαν στην άκρη του δρόμου 2 μεγάλοι και ένας μικρός ελέφαντας. Περπατούσαν αμέριμνοι στην άκρη, σπάζοντας και τρώγοντας τα κλαδιά από τα δέντρα που βρίσκονταν στα πλαϊνά του δρόμου. Ο οδηγός έκοψε ταχύτητα για να δούμε την αναπάντεχη συντροφιά καλύτερα. Ο χαμηλός φωτισμός της περιοχής έδινε μία πρόσθετη νότα στην συνάντηση αυτή, καθώς οι γιγάντιες μορφές φαίνονταν ακόμη μεγαλύτερες μέσα στα σκοτάδια της νύχτας, ενώ η εικόνα έδενε ακόμη περισσότερο με φόντο την απεραντοσύνη της ζούγκλας. Το πιο μεγαλόσωμο από τα ζώα κάποια στιγμή που τα προσπεράσαμε γύρισε και μας κοίταξε νωχελικά, αδιαφορώντας ουσιαστικά για τους απρόσκλητους επισκέπτες που διατάραξαν την οικογενειακή γαλήνη της βραδινής τους βόλτας. Δυστυχώς δεν ήταν εύκολο να βγει κάποια φωτογραφία από την συνάντηση, η οποία τελικά θα μείνει το μυστικό μεταξύ των παρευρισκομένων – ανθρώπων και ελεφάντων.