Απέναντι από το γραφικό ψαροχώρι της Πέρδικας στην Αίγινα, υπάρχει ένα μικρό ακατοίκητο νησάκι. Ονομάζεται Μονή, καθώς ανήκει στην Ιερά Μονή Χρυσολεόντισσας της Αίγινας. Το νησί είναι προσβάσιμο με καραβάκι από την Πέρδικα – το κόστος είναι €5 το άτομο με επιστροφή, ενώ η διαδρομή διαρκεί λιγότερο από 10′. Στο νησάκι υπάρχει ένα beach bar – καφέ – εστιατόριο, που παρέχει και ξαπλώστρες. Η ανατολική πλευρά του νησιού που βλέπει προς την Αίγινα είναι βραχώδης, ενώ η δυτική πλευρά είναι κατάφυτη κυρίως με πεύκα. Στο ψηλότερο σημείο του νησιού διακρίνεται ένα παρατηρητήριο, το οποίο είχε χτιστεί από τους γερμανούς κατά την διάρκεια της κατοχής. Στόχος της επίσκεψής μας στο νησί ήταν το παρατηρητήριο αυτό, που προσφέρει πολύ καλή θέα προς Αίγινα, Αγκίστρι, Μέθανα και φυσικά τον Σαρωνικό Κόλπο. Είναι μία καλή εξόρμηση για κάποιον που θέλει να κάνει κάποια διαφορετική δραστηριότητα.

Η Μονή όπως φαίνεται από την Πέρδικα. Το παρατηρητήριο είναι στο ψηλότερο σημείο.

Η ανάβαση γίνεται από την πευκόφυτη πλευρά καθώς είναι περισσότερο ομαλή, αλλά επίσης προσφέρει σκίαση. Για την ανάβαση δεν απαιτούνται κάποιες ιδιαίτερες ικανότητες, ούτε να είναι κανείς ιδιαίτερα γυμνασμένος. Απαραίτητα εφόδια κλειστά παπούτσια, καπέλο, κάποιο μπουκαλάκι με νερό, κάποια μπισκότα για τις στάσεις και φυσικά φωτογραφική μηχανή ώστε να απαθανατιστεί η θέα. Προτεινόμενη ώρα επίσκεψης το πρωί, καθώς ο ήλιος δεν είναι πολύ δυνατός ακόμη. Το πρώτο καραβάκι από Πέρδικα είναι στις 10 το πρωί. Για να διευκολύνουμε κάποιον που μπορεί να θέλει να επισκεφτεί το παρατηρητήριο, καταγράψαμε την διαδρομή με τη βοήθεια του κινητού με GPS, καθώς λόγω των δέντρων αλλά και των βράχων, δεν είναι πολύ εύκολο να βρει κανείς τον δρόμο.

Η ευθεία κόκκινη γραμμή δείχνει την δυνητική απόσταση. Συνολική η απόσταση που διανύσαμε ήταν περίπου 1,5 χιλιόμετρο, μέγιστο ύψος λίγο κάτω από 150 μέτρα, με διάρκεια 50 περίπου λεπτά, συμπεριλαμβανομένων και των στάσεων. Το δυσκολότερο κομμάτι είναι λίγο πριν τα βράχια της κορυφής, καθώς το έδαφος είναι σαθρό και το χώμα γλιστράει. Λίγο πριν το παρατηρητήριο υπάρχει άλλο ένα σπιτάκι στη βάση του βράχου, δεν προσφέρει όμως τόσο καλή θέα.

Το παρατηρητήριο όπως φαίνεται από το σπιτάκι που είναι λίγο χαμηλότερα

Φτάνοντας στην κορυφή καταλαβαίνει κανείς γιατί επιλέχθηκε το συγκεκριμένο σημείο ως παρατηρητήριο. Η θέα σε μεγάλο μέρος του Σαρωνικού κόλπου είναι απρόσκοπτη. Αν και κομμάτι της οροφής του παρατηρητηρίου είναι πεσμένη, εντούτοις προσφέρει κάλυψη. Δίπλα βρίσκεται και μία κολόνα που οριοθετεί, μάλλον, το υψόμετρο.

Η κολόνα και στο βάθος τα Μέθανα

Από την ανατολική πλευρά βλέπει κανείς τους 2 κολπίσκους του νησιού της Μονής. Στο βάθος φαίνεται η πόλη της Αίγινας, ενώ πιο πίσω η Σαλαμίνα, κομμάτι της Αττικής και ο Ισθμός της Κορίνθου. Στα δεξιά, όπως βλέπει κανείς την οργανωμένη παραλία της Μονής, είναι το ψαροχώρι της Πέρδικας και στο βάθος το Ελάνιο όρος της Αίγινας. Στα αριστερά, βλέπει κανείς το κατάφυτο Αγκίστρι. Γυρνώντας την πλάτη στην Αίγινα και κοιτώντας στην δυτική πλευρά, μπορεί κανείς να δει την χερσόνησο των Μεθάνων με το ψηλό, ηφαιστειογενές βουνό. Το παρατηρητήριο και στο βάθος το λιμανάκι της Πέρδικας και το Όρος της Αίγινας

Οι δύο κολπίσκοι της Μονής (δεξιά ο οργανωμένος). Στο βάθος η πόλη της Αίγινας

Για την κατάβαση επιλέξαμε λίγο διαφορετικό δρόμο. Αρχικά κατεβήκαμε από τα βράχια, ενώ αν δει κανείς το χάρτη, φαίνεται ότι η κατάβαση είναι σε σχεδόν ευθεία γραμμή. Σ’αυτό βοηθάει τόσο η καλύτερη ορατότητα που έχει κανείς όταν κατεβαίνει, όσο και η κλίση που επιτρέπει κανείς να κινείται πιο γρήγορα. Αν κάναμε τον δρόμο με την αντίθετη φορά, δηλαδή ως ανάβαση, η δυσκολία θα ήταν πολύ μεγαλύτερη. Εντούτοις, η κατάβαση είχε διάρκεια κάτι λιγότερο από μισή ώρα, ενώ και η απόσταση που διανύθηκε ήταν η μισή σε σχέση με την ανάβαση, περίπου 890 μέτρα.

Στο νησί ζουν μερικά ελάφια, αρκετά παγόνια και αγριοκάτσικα. Αν τα συναντήσετε, προσέξτε μην τα τρομάξετε, ειδικά αν συνοδεύονται από τα μικρά τους. Ούτως ή άλλως οι εισβολείς είμαστε εμείς, ο χώρος είναι δικός τους. Όταν θα φτάσετε κάτω, έχετε 2 επιλογές για βουτιές. Η μία είναι στην πίσω πλευρά της οργανωμένης παραλίας, ανάμεσα στα βράχια, όπου τα χρώματα είναι πραγματικά πανέμορφα. Το μόνο κακό ότι όταν έχει κύμα, μαζεύει βρωμιές. Η πιο συνηθισμένη επιλογή για βουτιές είναι φυσικά η μπροστινή παραλία που βρίσκεται και το beach bar.

Περισσότερες φωτογραφίες από την ανάβαση στο Παρατηρητήριο της Μονής

Χρήσιμα links

• Ξενάγηση και διαδρομή με ποδήλατο στο Αγκίστρι
• Κυνηγώντας αναμνήσεις στην Αίγινα